Prije neki dan Sabahudin Kajdić zvani Saša, iz Prijedora, prvostepenom presudom Suda BiH, osuđen je na 12 godina zatvora za krivičnog djela zločini protiv čovječnosti.
O tome nisu izvijestili tri „najsrpskija“ medija u Republici Srpskoj RTRS, Glas Srpske i Alternativna televizija, poznati po objektivnom i nepristrasnom suočavanju sa prošlošću u Republici Srpskoj, Mlječnom putu i svemiru u cjelini.
Bruka je još veća jer je Sabahudin Kajdić bio vojnik Vojske Republike Srpske i to 3. čete, 1. bataljona 43. prijedorske motorizovane brigade, a osuđen je za progon civilnog stanovništva bošnjačke nacionalnosti zbog njihove nacionalne i vjerske pripadnosti i to ubistvima, prisilnim nestankom i drugim nečovječnim djelima učinjenim u namjeri nanošenja velike patnje ili ozbiljne fizičke ili psihičke povrede ili narušenja zdravlja, na način kako je opisano u izreci presude.
Zašto gore pomenuti „patriotski“ mediji ne pišu o epskoj nepravdi Suda BiH prema Sabahudinu Kajdiću, kao što pišu o sličnim nepravdama?
Ako mislite da ne pišu o njemu zato što je ratni zločinac onda se grdno varate. Ovi mediji svakodnevno, detaljno i sistematski pišu, prenose i citiraju izjave naših ratnih zločinaca i veličaju ih.
Ako mislite da je to zbog toga što se zove Sabahudin i što je Bošnjak- Musliman, opet griješite.
Kada je 2018. godine umro Nusret Nuce Dizdarević, potpukovnik Vojske Republike Srpske, o njemu je Glas Srpske pisao najljepše moguće. Tako smo mogli saznati da je potpukovnik Nuce komandovao čuvenom četom “Meša Selimović”, sastavljenom uglavnom od dobrovoljaca Muslimana-Bošnjaka u odbrani njihovih kućnih pragova u Derventi, Brodu i drugim delovima Republike Srpske. Ostali su doslijedni zakletvi da sačuvaju duh zajedništva. Pristupili su VRS, da bi zaštitili imovinu i ljude koji su želeli da ostanu na svome.
Odgovor je mnogo kompleksiniji.
Presuda Sabahudinu Kajdiću se ne uklapa u istoriju kakva se u poslednjih 25 godina pripovijeda i nameće u Republici Srpskoj.
Naš rat je bio odbrambeno- otadžbinski a to znači da su Srbi branili svoju otadžbinu od novog pokolja, pogroma, genocida, koje su planirali ustaše i islamski fundamentalisti na čelu sa Alijom Izetbegovićem. Srbi su, zahvaljujući vizionarstvu Miloševića, Karadžića, Plavšićke, Koljevića, Krajišnika i mnogih drugih, prepoznali na vrijeme, organizovali se i preventivno pobili i protjerali ekstremiste i njihovu nejač.
Ali ne samo Srbi, tu opasnost su prepoznali i pošteni Muslimani, koji su zajedno sa svojom pravoslavnom braćom ustali protiv povampirene NDH i islamske države.
Sabahudin Sejdiić je nebitan kao pojediac, koji je iz nekog razloga postao i ostao Vojnik Republike Srpske i kao takav odradio mnoge prljave poslove koje su izbjegavali „obični“ vojnici.
Nusret Dizdarević je predstavnik Muslimana- Bošnjaka koji su „ostali su doslijedni zakletvi da sačuvaju duh zajedništva. Pristupili su VRS, da bi zaštitili imovinu i ljude koji su želeli da ostanu na svome.“
On i njegova ekipa su dokaz da je Vojska Republike Srpske bila multietnička, da Srbi ne mrze druge i drugačije i da je uvijek bilo poštenih Muslimana- Bošnjaka koji su bili sa Srbima i uz Srbe. Oni su dokaz da nije bilo sistemtskog zločina u Republici Srpskoj.
Otuda razlika u percepciji ova dva Muslimana- Bošnjaka iz Vojske Republike Srpske, ali jel to pošteno?
